De juffen en de meesters zeiden: "We doen dit jaar een schoolproject
over groeien, over bloeien; er wordt gezaaid, er wordt gestekt!"
Meester Piet ging naar de winkel, voor wat zaadjes en, kijk aan,
in het middenpad daar zag hij, een grote bak vol pakjes staan.
Pakjes zaad van de Cosmea, Sint Jansvuur en Vergeet-me-niet,
Afrikaantjes en Lupinen, van Monnikskap en van Margriet.
Meester Piet ging aan het spitten, zocht wat uit en wilde gaan.
Maar toen zag hij op de schappen, ook nog and're zaadjes staan.
Meester Piet zag in de winkel grasparkietenzaad te koop.
"Die ga ik zaaien", dacht de meester, "Heb ik er straks een hele hoop!
De kinderen van alle klassen, krijgen dan van meester Piet,
als ze mogen van hun moeder, een hele mooie grasparkiet!"
In een emmertje met aarde, zaaide hij de zaadjes uit
en besproeide toen dit alles, voorzichtig met de plantenspuit.
Steeds een beetje water geven, en maar turen, dag na dag,
en het duurde slechts drie dagen, voor hij de eerste puntjes zag.
Snel ging hij een kooitje zoeken, om er overheen te hangen,
want hij zag het echt niet zitten, om straks parkieten te gaan vangen!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Arme, arme meester Piet: heel veel gras….. maar geen parkieten!!!!
Domme, domme meester Piet! Parkietjes? Nee, die zaai je niet.
Je zou toch eigenlijk moeten weten: die zaadjes zijn om op te eten!
Parkietjes komen uit een ei!, dus sta maar niet verstomd,
als er ooit nog eens uit jou, een grasparkietje komt!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten